Poolse vrouwen in Beligië. Ze staan in de file, koken maaltijden, knopen kinderjasjes dicht, verven hun haar en verzetten afspraken. Maar wat doen ze "na de uren"? Waar haasten ze zich naartoe als de dagelijkse taken zijn afgehandeld? Wat laat hun ogen stralen, wat fascineert hen?
Sommigen verlangen naar Polen, ook al wonen ze daar al jarenlang niet meer. Anderen leven in een taalkundige en mentale split (zoals ik), balancerend tussen twee culturen. Er zijn vrouwen die zich een definitieve terugkeer naar Polen niet meer kunnen voorstellen en niet per se contact zoeken met landgenoten in België. Anderen hebben een hechte kring van Poolse vriendinnen opgebouwd, waarin ze vaak nieuw aangekomen vrouwen in België opnemen.
Dit project is mijn persoonlijke reis op zoek naar identiteit in een land waarmee ik – hoewel ik er geen jeugdherinneringen aan heb – sterk verbonden ben als volwassene en dat mij in grote mate heeft gevormd.
Het is in België dat mijn passie voor fotografie is ontstaan en tot bloei is gekomen.
Het liefst portretteer ik vrouwen – in hen vind ik een stukje van mezelf terug, en hun verhalen weerspiegelen vaak mijn eigen vragen en reflecties over het leven buiten Polen.
De laatste tijd houdt vooral het thema van wortelen in België mij bezig – buiten de professionele context – door het vinden van een passie die het dagelijks leven zin geeft, deuren opent naar nieuwe vriendschappen en bijdraagt aan een gevoel van verbondenheid.
Tegelijkertijd wil ik bestaande stereotypen over Poolse vrouwen in België doorbreken en een positief beeld van hen opbouwen.
Hallo, mijn naam is Paulina. In mijn vrije tijd maak ik portretfotografie.Ik woon al vijfentwintig jaar in België.
Ik sport, lees, ontmoet mensen. Ik ben graag in beweging.
Ik voel me het best aan zee, vooral buiten het seizoen. :-)
Contact
Copyright 2024